Waarom het bespreekbaar maken van de laatste levensfase en het levenseinde belangrijk is

Gepubliceerd op 16 januari 2021 om 19:16

Afscheid nemen en rouwen zijn ontwikkelingsgerichte processen

Alle mensen die een ingrijpend verlies meemaken, gaan in een rouwproces. Het is een fenomeen dat wereldwijd gekend is en tegelijkertijd is het een persoonlijk proces. Het is belangrijk om hier de nodige tijd voor te nemen omdat we in contact komen met innerlijke ontwikkelingsprocessen rond zingeving.

Ons leven krijgt vorm en betekenis door enerzijds onszelf te ontwikkelen en er uiting aan te geven, maar anderzijds ook door onze gedeelde ervaringen in verbinding met anderen. We hebben een sterkere band met personen die ons zeer dierbaar zijn, waardoor de ervaring van het verlies en het verdriet ook veel intenser is.

Door de verschillen in manier van afscheid nemen en rouwen, wordt het soms moeilijk om elkaar te begrijpen. Als er onvoldoende of geen aansluiting is met elkaars beleving, is het ook niet gemakkelijk om het verloop van elkaars proces en de keuzes die men erbij maakt te aanvaarden. Dit kan een gevoel van afstand en zelfs vereenzaming als gevolg hebben of dit kan uitmonden in discussies en soms hoogoplopende ruzies. Zowel bij de stervende als bij de nabestaanden zorgt dit voor bijkomende pijnlijke en confronterende momenten, die de gemoedsrust ernstig verstoren en die ook in de toekomst nog lang nazinderen. Een afscheid dat als harmonieus en zinvol wordt ervaren, heeft een troostend en verbindend effect. Het steunt ons ook in onze verdere ontwikkeling.

Het nakende afscheid, de dood en rouw bespreekbaar maken, werkt ondersteunend en helend

Een verlieservaring kan ons leven grondig overhoop halen. Ook al maken ziekte, pijn, de laatste levensfase, de dood en rouw deel uit van het leven, we hebben tijd nodig om dit te verwerken.

We worden geconfronteerd met de eindigheid van het leven en terwijl we ons verdriet ten volle beleven, worden we uitgenodigd om een geliefde en de vertrouwde omgang met elkaar los te laten. Tegelijkertijd moeten we leren omgaan met een nieuwe realiteit. Deze zet ons aan tot het ontwikkelen van een nieuwe kijk op het leven, op onszelf en de essentie van onze band met de ander. Het is een intens en belangrijk ontwikkelingsproces over bestaansrecht en erkenning, waarbij steun en begrip vanuit onze omgeving meer dan ooit welkom zijn.

Wanneer er echter voordien al onderling ruzies aansleepten of het verloop van de laatste levensfase sluimerende conflicten met zich meebrengt, wordt het moeilijk om tot begrip te komen en elkaar te steunen. Ook wanneer er een taboe heerst over het levenseinde en er geen aansluiting is bij elkaars beleving over rouw komen familieleden al snel in een sfeer van onbegrip en wederzijds verwijt. Op het moment dat je hartverscheurend nieuws krijgt of kapot bent van verdriet kan je zulke bijkomende pijnlijke situaties best missen. Het is dan ook belangrijk om het nakend afscheid, de dood en rouw bespreekbaar te maken, want dit helpt om elkaar in een diepgaander perspectief beter te leren kennen en begrijpen.


In een periode met diep verdriet kunnen wonden die je eerder nog halsstarrig toedekte weer pijnlijk opengaan. Die verwondingen hoeven niet alleen van jou te zijn, het kan ook zijn dat je de kwetsuren van andere familieleden meedraagt omdat ze je hierover in vertrouwen namen of het kan ook gaan
over wonden die van generatie op generatie worden doorgegeven. Dit alles met het gevolg dat je het gevoel hebt niet ten volle jezelf te kunnen zijn.


Het onder ogen durven zien van deze verwondingen en het effect ervan op jou en je band met anderen is een kans om deze wonden te genezen en om de band met anderen te herstellen of te optimaliseren. Het is een onderdeel van jouw ontwikkeling, waarbij het bespreekbaar maken van het nakende afscheid, de dood en rouw zowel jou als de mensen die je omringen op een constructieve manier ondersteunen in het respectvol communiceren over elkaars behoeften en verlangen. Zo wordt het mogelijk om sereen afscheid te nemen en bijkomend voor de nabestaanden om te rouwen en om vervolgens met gemoedsrust de draad van het leven weer op te pikken.


Auteur:
Ilse Van Roosbroeck
Bemiddelaar en gastdocent - ConnFinity vzw

Relatie-, communicatiecoach en erkend familiaal bemiddelaar - Koromiro


Wil je meer te weten komen over het aanbod van ConnFinity en wat we concreet voor jou kunnen betekenen? Neem dan hier contact met ons op voor meer informatie.


"ConnFinity bevordert bemiddeling bij conflicten in de laatste levensfase en bij het levenseinde, en maakt op die manier mogelijk dat mensen zich (opnieuw) met elkaar verbinden voor het afscheid."

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.